Να βάλουμε ΤΕΛΟΣ στις νεοφιλελεύθερες (αυτ)απάτες

ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ | ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 2013-2014
Παρασκευή, 27 Σεπτεμβρίου 2013

Η ελληνική κοινωνία εξακολουθεί να υφίσταται ένα βάναυσο και πολλαπλά αποτυχημένο...

νεοφιλελεύθερο κοινωνικοοικονομικό πείραμα. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση προσπαθεί επικοινωνιακά να δημιουργήσει προσδοκίες περί οικονομικής ανάπτυξης και εξόδου από το Μνημόνιο, τη στιγμή που η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο σκληρή και απάνθρωπη σε όλα τα επίπεδα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μίλησε για "success story" στην ελληνική περίπτωση εκμεταλλευόμενος την "άνοδο" στο τουριστικό ρεύμα, το περίφημο "πρωτογενές πλεόνασμα", τη λογιστική μείωση της ύφεσης και την υπόσχεση για "ανάπτυξη" που μετατέθηκε, ακόμα μια φορά, για το 2014.

Από την άλλη πλευρά, το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία, που ενίσχυσε την Άνγκελα Μέρκελ, οδηγεί στην πλήρη κατάρρευση μιας ακόμα ψευδαίσθησης, αυτής του "κουρέματος" του δημοσίου χρέους της χώρας μας για δεύτερη φορά από τους δανειστές μας. Σε κάθε περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση δε διαπραγματεύεται στο παραμικρό, εναλλακτικές πολιτικές όπως αυτές των ευρωομόλογων, της αμοιβαιοποίησης του χρέους μεταξύ της Ε.Ε., των ρητρών ανάπτυξης και απασχόλησης ως προϋπόθεση για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους, της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων έχουν εγκαταλειφθεί από την ελληνική κυβέρνηση. Αυτή η πολιτική επιλογή, όμως, της συνέχισης της εφαρμογής του Μνημονίου, οδηγεί την ελληνική κοινωνία στην απόγνωση και την ελληνική οικονομία σε ακόμα πιο δύσβατα μονοπάτια όταν θα ξεκινήσει η φάση της ανάκαμψης.

Τα πιο πρόσφατα δείγματα γραφής αυτής της πολιτικής δεν είναι άλλα από τις τεκτονικές αλλαγές (βλέπε περικοπές) που προωθούνται στους ιδιαίτερα κρίσιμους τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, παράλληλα με ενέργειες που αυξάνουν περαιτέρω την ανεργία και ενισχύουν την αποβιομηχάνιση της χώρας και την αποσάθρωση της εγχώριας παραγωγικής διαδικασίας (ΛΑΡΚΟ, ΕΑΣ, ΕΛΒΟ). Η λογική που μιλάει για "εξυγίανση" του δημοσίου τομέα μέσω της "αξιολόγησης" και του "επανακαθορισμού των αναγκών" στις υπηρεσίες του (και ονομάστηκε άλλοτε εφεδρεία και κινητικότητα και σήμερα διαθεσιμότητα), οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση αρχικά των κρίσιμων αυτών τομέων και της Δημόσιας Διοίκησης συνολικά. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι το πρώτο κύμα της διαθεσιμότητας 12.500 εργαζομένων, που ολοκληρώνεται με τους 1349 διοικητικούς υπαλλήλους από 8 ΑΕΙ θα οδηγήσει τα Πανεπιστήμια αυτά σε αδυναμία λειτουργίας. Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι πέρα από τη μνημονιακή εμμονή να βρεθούν 12.500 "Ιφιγένειες" στο βωμό της Τρόικα, στόχος του Υπουργείου Παιδείας είναι να απαξιωθούν τα Πανεπιστήμια, ώστε άλλα να συγχωνευθούν, άλλα να κλείσουν τελείως και να δοθεί έτσι ο χώρος που είναι απαραίτητος προκειμένου να επικρατήσουν τα ιδιωτικά κολέγια και εκπαιδευτήρια. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται και από την απόφαση του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ) να προχωρήσει σε αναγνωρίσεις μεταπτυχιακών τίτλων (MBA) σε αποφοίτους αυτών των κολεγίων.

Είναι σαφές ότι η συγκεκριμένη πολιτική δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ. Στόχος της κυβέρνησης δεν είναι άλλος από την ουσιαστική κατάργηση του κράτους πρόνοιας και την πλήρη ανατροπή των υφιστάμενων εργασιακών σχέσεων και κεκτημένων, ώστε να μετατραπεί το εργατικό δυναμικό σε μία δεξαμενή ευέλικτων, ημιανέργων και επιδοτούμενων απασχολούμενων. Προσπαθεί, δε, όχι απλά να διαμορφώσει αυτές τις συνθήκες στο παρόν, αλλά μέσω της χειραγώγησης της Παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης (ιδιαίτερα στην τριτοβάθμια που διαχρονικά προβάλλει αντιστάσεις) να εξασφαλίσει την πλήρη αναπαραγωγή της κατάστασης αυτής στο μέλλον.

Το ζητούμενο για την συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι να αντιληφθεί ότι το συμφέρον της είναι να διεκδικήσει, εδώ και τώρα, αλλαγή πολιτικής. Οι ψευδαισθήσεις, όσο αφορά την έξοδο από το μνημόνιο μέσω της συνέχισης της πολιτικής αυτής, θα πρέπει να διαλυθούν οριστικά, πόσο μάλλον μετά και το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών. Οι εταίροι μας δεν πρόκειται να αλλάξουν στάση απέναντί μας καθώς έχουν διασφαλίσει τα συμφέροντά τους και πλέον στοχεύουν στο "να βάλουν στο χέρι" τόσο τη δημόσια περιουσία μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, όσο και την ιδιωτική μέσω, κυρίως, πλειστηριασμών ακινήτων. Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, όπου δεν υπάρχει "καρότο" παρά μόνο "μαστίγιο", η απάντηση του λαού μας θα πρέπει να είναι μαζική και να μην επιδιώκει τίποτα λιγότερο από την ανατροπή αυτής της κυβερνητικής πολιτικής. Ο στόχος αυτός αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από το τέλμα που βρισκόμαστε και να αρχίσουμε να δημιουργούμε σιγά σιγά την κοινωνία που οραματιζόμαστε.

28/02/2021 prytanis

Κάτι σάπιο υπάρχει    στο Βασίλειο της Μπουραντωνημαρκίας...

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Δείτε Επίσης